Het was zo mooi, alles. En nu? Ik heb het verpest, we zijn uit elkaar. Het klikte niet meer, dus namen we afscheid van elkaar, met pijn in mijn hart, kan ik zeggen. Maar ik zeg het niet, en blijf die afstand behouden, dat is ook de reden dat het fout ging. Ik verwijderde me van hem. Een stoere, lieve bink, zo zie ik hem voor me. Mijn vriendinnen vertel ik iets anders, wat ervoor moet zorgen dat ze mij beschermen en troosten.
We leerden elkaar kennen op de kermis in Eindhoven. Mijn hoofd ging meteen draaien toen ik hem zag en mijn hartje deed ook mee. Breede schouders en een stralende mond met gave tanden. Pikzwarte ogen waarin ik me ging verliezen, dat wist ik meteen. Ik liep op hem toe, en nam hem in de arm, en stelde voor om een suikerspin te gaan eten. ‘Heerlijk’, zei hij. Het roze goedje zat gekleefd om mijn mond, met opzet natuurlijk, en dus likte hij het eraf. We gingen de kermis over, maar vonden een pub, en we verdwenen erin. Tijd voor wat anders en ik zei, ‘ik lust wel een biertje.’ Twee biertjes verschenen op ons tafeltje. Hij zocht mijn hand en vond die onder tafel. We streelden elkaar. ‘Hoe ver was ik verwijderd van het bed?’ Ik wilde me bezatten, en wel snel. Bestelde een shotje. Hij nam een biertje. Zo ging het even door en ik voelde me lam worden. ‘Zou hij mij vragen?’
Ik had er geen erg in, maar we lagen in zijn bed. Heerlijk ontspannen. Ik had er niet veel van gemerkt. Ik bleef slapen, dat wist ik zeker. Toch geen ruk te doen op zondag, en moest lachen om mijn gedachte. Nee, deze kans wilde ik niet voorbij laten gaan. Ik ging ontbijt maken voor hem en zocht in de keuken naar een pannetje en eieren. ‘Die heeft hij nog nodig.’, dacht ik. Ik maakte hem intussen wakker terwijl de geur van koffie en ei zich verspreidde door het huis. Een dikke kus op zijn lippen en even een hand onder de lakens, en wakker was meneertje. ‘Eruit.’ Zei ik. We zaten naakt aan de keukentafel, een heerlijk voorspel.
Hij was ook nuchter, heerlijk en rustig. Maar ik had meer verwacht. Toen we gegeten hadden, namen we afscheid van elkaar. Ik heb hem nooit meer gezien. Een onsje meer had wel gemogen van mij.