We vinden elkaar erg aardig, leuk, en liefde speelt ook een rol. We zitten aan de tafel, een drankje en wat te knabbelen. Geen grote happen, anders gaat het niet in een keer in je mond en ziet de ander het voedsel buiten je lippen hangen en kijkt ook nog even in je keelgat of er wel genoeg ruimte is zodat je het niet over de tafel uitproest, of de ander natuurlijk. Je kan niet wegkijken van die mond en volgt alle stappen op weg naar het onherroepelijke, het besmeurde tafellakken, of nog erger je gezicht. Uiteindelijk valt het wel mee, en het eten wordt met de tong binnen gehengeld. Nu jij nog, en wikkelt de pasta om je vork met hulp van je lepel. Het is teveel en je probeert het opnieuw, nu met minder pasta eraan. Je kent de grootte van je mond, en weet precies of het past. Je slurpt de slierten naar binnen en je kin wordt rood, want het is bolognese. Het gebeurt je telkens weer en een servet help niet, want bij de volgende hap is het weer zo. Je neemt een pauze, tegen wil en dank, want koude pasta is niet lekker. Je kijkt de tafel rond, en zoekt ogen die je in de gaten hebben. Die zijn er, en lachen je stilletjes toe. Ze kennen mijn probleem, een kleine mond. Ik denk dat ik de rest maar laat staan, terwijl ik nog trek heb. Ik neem een slokje van mijn wijn, maar het komt deels in mijn luchtpijp en begin vol schaamte te hoesten. Pak nu wel mijn servet erbij en veeg mijn mond op het laatst droog. Het is goed dat ze me kennen. Zelfs van een nootkorreltje achter in mijn keel moest ik hoesten, en dit blijft doorgaan totdat het doorgeslikt of uitgeproest is. Het zit in de dna van mijn familie, allemaal hebben we dit probleem.
Het eten is gedaan. We blijven napraten en borrelen. Er is niemand die even het woord moet nemen om deze maaltijd, de gastheer en gastdame te bedanken. We laten het erbij, het is geen hostie die we moeten bezegelen. Ook geen heilige vader en amen voordat we begonnen, de principes van vroeger hebben we laten gaan. Het geloof is voor anderen. We geloven allemaal anders en dan is een gesprek erover ook zinvol en leerzaam. Ik pak de fles en schenk iedereen nog wat bij.